Henk Bak doet iedere week mee met het Parkinson uurtje bij Kernpraktijken

“Ik kan wel gaan zitten somberen, maar daar wordt ik ook niet beter van.”

Sinds 2022 is Henk Bak patiënt bij Kernpraktijken Ooster Ee in Monnickendam. Onder begeleiding van Vasco Akkerman neemt hij wekelijks deel aan het vaste Parkinson-uurtje, waar hij altijd met veel plezier naartoe gaat. In dit interview deelt hij zijn verhaal over de diagnose en hoe hij, ondanks deze ingrijpende diagnose, positief in het leven blijft staan.

 

De diagnose Parkinson

Mijn naam is Henk, ik woon in Monnickendam en werk als pastor in de Rooms-Katholieke kerk hier in de stad. In 2014 kreeg ik de diagnose Parkinson. Lange tijd kon ik goed omgaan met de ziekte, maar toen ik merkte dat mijn situatie verslechterde, besloot ik hulp te zoeken bij Kernpraktijken Ooster Ee. Beweging kan helpen om de progressie van Parkinson te vertragen, en daarom neem ik nu elke donderdag deel aan het Parkinson-uurtje bij Vasco.

 

Symptomen en medicatie

De symptomen die mij het meest treffen zijn trillen en overbeweeglijkheid, ook wel spiertrekkingen genoemd. Deze klachten zijn eigenlijk een bijwerking van de medicijnen die ik gebruik. In september heb ik een hersenoperatie ondergaan, waarbij een deep brain stimulator is geplaatst. Deze helpt mij om minder medicijnen te hoeven nemen, waardoor mijn klachten aanzienlijk verminderen.

 

Behandelingen en saamhorigheid

Tijdens de behandelingen werk ik op verschillende manieren aan mijn conditie. Ik zit vaak op de fiets om mijn uithoudingsvermogen op peil te houden, doe krachttraining om mijn beenspieren sterk te houden, en vind het heerlijk om te boxen. We sluiten altijd af met een gezellig potje kegelen. We hebben een vaste Parkinson-groep, waardoor we elkaar goed kennen. Het voelt vertrouwd en gezellig om elkaar iedere week weer te zien.

 

Een positieve blik en fijne begeleiding

Vasco is een geweldige therapeut; hij weet altijd een fijne sfeer te creëren en behandelt ons met oprechte aandacht. Zelf probeer ik positief in het leven te staan. Toen ik de diagnose kreeg, heb ik mezelf beloofd: ik ga hier niet onder lijden. Dat is ook mijn advies aan anderen die deze diagnose krijgen. Het is zeker niet voor iedereen even gemakkelijk, maar somberheid helpt je niet vooruit.