Therapeut Marc Plugboer, sportfysiotherapeut bij Kernpraktijken, straalt enthousiasme en passie uit. Als “Kernkindje” is hij inmiddels al 8 jaar actief binnen Kernpraktijken, met zijn huidige standplaats in Volendam. In een openhartig interview vertelt hij met veel plezier over zijn werk, zijn affiniteit met sport, en wat hem elke dag weer inspireert. Lees mee!
“What you see is what you get.”
“Als Volendammer ben ik van nature extravert. Ik heb altijd een sterke affiniteit met sport gehad. Wat ik zo mooi vind aan mijn werk als sportfysiotherapeut, is dat je nooit bent uitgeleerd. Elke sport heeft zijn eigen dynamiek en wanneer je een patiënt behandelt, verdiep je je in zijn sport. Dat helpt je om zowel de blessure als de persoon erachter beter te begrijpen. Doordat ik in Volendam woon, ken ik veel mensen persoonlijk, en zij mij ook. Ik zeg altijd: ‘What you see is what you get.'”
Specialist in beweging
“Ik voel me volledig op mijn plek binnen de sportfysiotherapie. Het menselijk lichaam is zo complex, en elke discipline binnen de fysiotherapie heeft zijn eigen visie. In de sportfysiotherapie blijf ik mezelf voortdurend specialiseren. Zo heb ik het afgelopen jaar een cursus gevolgd m.b.t. bindweefselproblematiek en staat aankomende oktober weer een hamstringcursus op het programma. Er zijn zoveel mogelijkheden om te blijven leren binnen mijn specialisatie; dat vind ik geweldig.
Bij Kernpraktijken wordt kennisdeling aangemoedigd. We hebben een vakgroep waarin alle sportfysiotherapeuten van de verschillende locaties samenkomen. Dat is heel inspirerend. Je leert enorm veel van elkaar en het houdt je scherp.”
Variatie in patiënten, variatie in werk
“Mijn patiënten kunnen heel verschillend zijn: van een 18-jarige met een gescheurde knieband tot een 70-jarige tennisser met een blessure. Deze sporters zitten in totaal verschillende levensfases, wat mijn werk enorm divers maakt. Ondanks die variatie zie je ook vaak dezelfde patronen terugkomen.”
Revalidatie op maat
“Revalidatie is maatwerk, maar bepaalde principes blijven altijd hetzelfde. Elke revalidatie heeft een vergelijkbare opbouw, vooral in de beginfase. Na een operatie, bijvoorbeeld, is de knie vaak dik en pijnlijk, en heeft de patiënt moeite met belasten. Vroeger werkten we met een strikt tijdspad, maar nu werken we meer met een stoplicht traject: als een doel is behaald, gaan we door naar het volgende. Dit zorgt voor meer flexibiliteit in het proces, waarbij de ene fase 5 weken kan duren, en de andere misschien wel 12 weken.”
“Aan jou kun je zien dat je plezier en passie hebt voor je vak.’’
Plezier en passie
“Ik kom blij thuis als ik het gevoel heb dat ik productief ben geweest en mensen echt verder heb kunnen helpen. Het mooiste compliment dat ik kan krijgen, is wanneer iemand zegt: ‘Aan jou kun je zien dat je plezier en passie hebt voor je vak.’ Je wordt een verlengstuk van je beroep, en dat straal je uit.
Geduld en realistische doelstellingen zijn volgens mij essentieel voor een succesvol herstel. Herstellen gaat niet altijd in een rechte lijn. Het kent ups en downs en dat vereist geduld en discipline. Groepstrainingen kunnen daarbij helpen, omdat patiënten elkaar kunnen motiveren en ondersteunen.”
“Een patiënt neemt een stukje van mij mee, en ik van hen.”
De kracht van verbinding
“Tijdens een lang traject leer je elkaar echt goed kennen. Ik blijf altijd mezelf en dat kenmerkt mij. Patiënten nemen een stukje van mij mee, en ik van hen. Als ik bijvoorbeeld bezig ben met een voorste kruisband revalidatie en ik heb iemand weer het veld op mogen sturen, zit ik soms ‘s avonds ook zwetend op de bank. Zulke revalidaties zijn complex en gevoelig; een kleine fout kan grote gevolgen hebben als je je niet aan je grenzen houdt. Dat maakt mijn werk intens, maar ook ontzettend waardevol.”
